صدمه و اطفال – نوزاد تا دو ساله (Trauma and children 0 to 2 years - Dari)

صدمه می تواند تأثیر جدی بر نوزادان و اطفال نوپا بگذارد. بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که نوزادان رویدادهای آسیب زا را متوجه نمی شوند یا به خاطر نمی آورند. در واقع، هر چیزی که بر اطفال بزرگتر و بزرگسالان یک خانواده تأثیر می گذارد، می تواند بر نوزاد نیز تأثیر بگذارد، اما آنها ممکن است نتوانند همانند اطفال بزرگتر واکنش خود را مستقیماً نشان دهند. سوانح آسیب زا و تهدید کننده زندگی ممکن است شامل حوادثی مانند حادثه ترافیکی، آتش سوزی در جنگل ها، مریضی ناگهانی، مرگ ناشی از آسیب در فامیل، جنایت، سوء استفاده یا خشونت در جامعه باشد.

صدمه می تواند به طور جدی جنبه های مهم رشد طفل را که قبل از سه سالگی رخ می دهد مختل کند. اینها ممکن است شامل رابطه و پیوند با والدین، و همچنین رشد اساسی در زمینه های زبان، تحرُک، مهارت های فیزیکی و اجتماعی و مدیریت احساسات باشد. ارائه حمایت برای کمک به خانواده برای بازسازی خانه بی خطر، امن و پرورشی به بهبودی نوزاد یا کودک نوپا کمک می کند.

چگونه صدمه بر نوزادان و اطفال نوپا تأثیر می گذارد

نوزادان و اطفال نوپا بسیار درمانده هستند و برای احساس امنیت و آرامش به فامیل و والدین خود وابسته می باشند. آنها نیاز به پرورش عاطفی، از طریق تعاملات محبت آمیز و اطمینان بخش، و کمک به مقابله به روشی مداوم و پایدار دارند. این گونه است که نوزادان و اطفال نوپا رشد و نمو می کنند.

در ماه‌ها و سال‌های اولیه زندگی، اطفال به موارد زیر بسیار حساس هستند:

• مشکلاتی که بر والدین یا سرپرستان اصلی آنها تأثیر می گذارد، که ممکن است شامل ترس، غم و اندوه یا تحت فشار قرار گرفتن باشد
• جدایی از والدین یا سرپرست اصلی خود – به عنوان مثال، غیبت به دلیل آسیب یا سایر عوامل مرتبط با صدمه. این می تواند تأثیر دوبرابر داشته باشد: ناراحتی ناشی از جدایی به ذات خودش و احساس ناامنی کردن از اینکه حالا باید بدون ایمنی، درک و پرورش سرپرست، خویش را مدیریت کند. هر دو می توانند سرعت بهبودی را کاهش داده و تاثیر صدمه را افزایش دهند
• آنچه در خانه اتفاق می افتد – نوزادان و اطفال نوپا تحت تأثیر قال و مقال، پریشانی یا یک روال بسیار پیچیده قرار می گیرند که در آن مطمئن نیستند در مرحله بعدی چه اتفاقی می افتد
• اختلال در ایجاد پیوند یا رابطه نزدیک با والدین یا عدم درک والدین – گاهی اوقات صدمه روحی می‌توانند مانع ایجاد این پیوند شده و شکل‌گیری این پیوند را دشوارتر کند.

اگر هر یک از این موارد اتفاق می افتد، مهم است که در مورد تأثیر آن بر طفل فکر کنید. اگر فامیل یا سرپرست اولیه تحت تأثیر قرار گیرد، احتمالاً نوزاد نیز تحت تأثیر قرار می گیرد.

واکنش های رایج به صدمه در نوزادان و اطفال نوپا

هنگامی که نوزادان یا اطفال نوپا در معرض حوادث تهدید کننده زندگی یا آسیب زا قرار می گیرند، درست مانند هر شخص دیگری بسیار می ترسند. بعضی از واکنش های رایج ممکن بشمول موارد ذیل باشند:

• سطوح بالای غیرعادی پریشانی زمانی که از والدین یا سرپرست اصلی خود جدا می شوند
• نوعی ’هوشیاری بی حرکت‘ – طفل ممکن است نگاه ‘شوک‘ داشته باشد
• به نظر بی‌حس می‌آیند و احساسات خود را نشان نمی‌دهند یا کمی ’جدا شده‘ از آنچه در اطرافشان می‌گذرد به نظر می‌رسند.
• از دست دادن بازی کردن و لبخند سرگرم کننده و رفتار ’صدای طفل درآوردن‘.
• از دست دادن مهارت های خوردن
• اجتناب از تماس چشمی
• ناآرام تر بودن و تسکین شان بسیار دشوارتر می شود
• در مهارت های فیزیکی خود مانند نشستن، خزیدن یا راه رفتن عقب می مانند و نامرتب تر به نظر می رسند.

کارهایی که والدین و سرپرستان می توانند برای کمک به نوزادان و اطفال نوپا برای مقابله با صدمه انجام دهند

ساختار، قابل پیش بینی بودن و پرورش، کلید کمک به نوزاد یا طفل نوپایی است که در معرض آسیب قرار گرفته است. چند کار وجود دارد که والدین و مراقبان می توانند برای کمک به نوزاد یا طفل نوپای خود برای مقابله با صدمه و بهبودی از آن انجام دهند:

• هر گونه حمایتی را که برای مدیریت شوک و واکنش احساساتی خود ضرورت دارید، جستجو کنید، بپذیرید و افزایش دهید.
• معلومات و مشاوره در مورد وضعیت نوزاد یا طفل نوپا دریافت کنید.
• یاد بگیرید که علائم استرس کودک را بشناسید و مدیریت کنید و نشانه هایی را که برای او اتفاق می افتد درک کنید.
• شدت و طول واکنش استرس اولیه را با کمک به طفل در آرامش و احساس امنیت و مراقبت در سریع ترین زمان ممکن کاهش دهید.
• برنامه های روال طفل را در مورد بغل کردن، خواباندن و شیر دادن حفظ کنید.
• فضایی آرام و فعالیت های آرام بخش ارائه دهید.
• زمانی را فقط برای اینکه با طفل باشید در نظر بگیرید، توجه کامل خود را به او بدهید و اجازه دهید ارتباطات ادامه پیدا کند.
• از هر گونه جدایی غیر ضروری از مراقبین مهم خودداری کنید.
• در صورت امکان از قرار دادن طفل در معرض یادآوری صدمه خودداری کنید.
• انتظار داشته باشید که طفل ممکن است به طور موقت در رفتار خود پسرفت کند (به عقب برود) یا ’چسبیده‘ و وابسته شود. این یک همسازی طبیعی با استرس است – این یکی از راه‌ها برای کنار آمدن طفل با آنچه که پشت سر گذرانده است می باشد.
• زمانی را برای نیرو گرفتن مجدد خود اختصاص دهید.

چه زمانی باید برای نوزادان و اطفال نوپا پس از یک سانحه آسیب زا کمک گرفت

سال اول و دوم زندگی کودک فراز و نشیب های زیادی دارد. رشد ممکن است برای مدتی کند شود و سپس دوباره به حرکت بیاید. فهمیدن اینکه اگر این فقط یکی از آن مواقع باشد یا اینکه اتفاق جدی‌تری در حال رخ دادن باشد، بعضی اوقات ممکن است مشکل باشد.

گرفتن مشوره مسلکی شاید به موارد ذیل کمک کند:

• رشد و نموی نوزاد یا کودک نوپا در حال بدتر شدن است
• رشد کند می شود، به خصوص اگر این اتفاق پس از یک سانحه آسیب زا یا اختلال عمده در فامیل و خانواده رخ دهد
• شما احساس می کنید که این صدمه مانع از شناخت کودک شما شده است، احساسات نزدیک، دوست داشتن و احساس ارتباط با آنها را ایجاد می کند – مهم است که برای بازگرداندن این پروسه پیوند به مسیر خودش کمک بگیرید.
• شما در زمان خطر یا در نتیجه خطر از نوزاد یا طفل نوپا جدا شده اید
• شما یا سایر مراقبین از نظر عاطفی با استرس، اندوه، اضطراب، خستگی یا افسردگی ناراحت هستید - این می تواند تأثیر جدی بر نوزاد یا کودک نوپا بگذارد.
• فامیل تان خانه و جامعه خود را از دست داده اند.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد هر چه کودک کوچکتر باشد، مشکلات پس از سانحه جدی تر است. جستجوی فعال کمک و مشاوره در مراحل اولیه برای حمایت از بهبودی مهم است.

اگر در هر زمانی نگران صحت روحی روانی خود یا یکی از عزیزانتان هستید، با لایف لاین (Lifeline) به شماره

14 11 13 تماس بگیرید.

از کجا کمک بگیریم

• داکتر فامیلی‌تان (GP)
• پرستار صحت مادر و طفل تان
• مرکز صحی جامعه محلی تان
• متخصص اطفال یا روانپزشک مخصوص اطفال و نوجوانان – داکتر تان می تواند شما را معرفی کند
• Phoenix Australia مرکز صحت روحی روانی پس از سانحه شماره تلفن (03) 9035 5599
• مرکز سوگ و داغدیدگی تلفن 1800 642 066

خدمات مشاوره تلفنی عمومی می تواند توصیه ارائه دهد:

• Lifeline تلفن 13 11 14
• GriefLine تلفن 1300 845 745
• beyondblue تلفن 1300 22 4636
• Parentline تلفن 13 22 89
• Kids Helpline تلفن 1800 55 1800
• نرس تلفنی 1300 60 60 24 – برای معلومات تخصصی صحی و مشوره (24 ساعت، 7 روز هفته)

منابع

• Greenspan, S. I. & Wieder, S. (2006), Infant and early childhood mental health: a comprehensive, developmental approach to assessment and intervention, American Psychiatric Publishing.
• Child development and trauma guide, every child every chance, Children, Youth and Families, Department of Human Services, Victorian Government.
• Facts for families – helping children after a disaster, American Academy of Child Adolescent Psychiatry.